W towarzystwie Markety i Matteo - którzy pracują w organizacji zajmującej się pokojem na świecie, dzielnie dreptaliśmy w zimowych butach przez zaspy i próbowaliśmy podziwiać urocze uliczki i ogromne kościoły, co wbrew pozorom przy niezbyt sprzyjającej pogodzie nie jest takie łatwe. Spaliśmy u przemiłej Chiary - koleżanki Matteo, który był jej przewodnikiem na wycieczce do Palestyny i...w zasadzie cały nasz pobyt kręcił się wokół tego. Rozstawiliśmy wystawę o konflikcie palestyńskim, który oni widzieli na własne oczy.
To niesamowite uczucie móc porozmawiać z ludźmi którzy przeżyli straszne sytuacje i teraz ze spokojem tłumaczą jak wygląda konflikt oczami palestyńczyków. Muszę powiedzieć że nauczyłam się bardzo dużo dzięki temu, widziałam jak wygląda wernisaż włoskiej wystawy i...poznałam ciekawych ludzi, z którymi spędzaliśmy wieczory gotując i słuchając muzyki z naszych czasów dzieciństwa:)
Tak, widziałam słynną wieżę w Pizie, która wcale nie jest taka krzywa - trzeba się naprawdę dobrze przyjrzeć z odpowiedniej odległości żeby to zauważyć! (a podobno jej odchylenie wciąż się zwiększa z czasem!) i okazało się że jest otoczona przez kompleks przepięknych budynków w stylu romańskim, których zazwyczaj na pocztówkach się nie pokazuje (być może dlatego, że są całkowicie poprawnie zbudowane).
Byłam też w Sienie - z przepiękną katedrą z ogromnym baptysterium, wielkim placem del Campo, na którym 2 razy w roku odbywają się wyścigi konne w których rywalizują ze sobą dzielnice Sienny - wbrew pozorom to całkiem drastyczna i agresywna atrakcja, która wyzwala w nieśmiałych na co dzień mieszkańcach prawdziwego ducha walki!, siedzibie największego banku europejskiego, gdzie w XIVw. 2/3 ludności zostało zabitych przez zarazę (być może gdyby nie to,byłaby to aktualnie stolica Włoch?)
